εχίνος ο : (αρχιτ.)
τμήμα του δωρικού κυρίως κιονοκράνου,
ανάμεσα στον άβακα και στο υποτραχήλιο,
που έχει στρογγυλή κάτοψη και
καμπυλωτή ή κωνική περιφέρεια.